Öncelikle, Ana Yarış ya da “Belirli Bir Bakış” seçkilerinde, içerik ve biçim yanında, sinemasal tıp, direktörlerin yaş ve cinsel dağılımı üzere bilgiler, her zamankinden daha geniş yelpazeler oluşturmakta. Hem bayan direktörlerin hem de birinci sinemalarıyla önemli umutlar getiren genç sanatkarların listelerin yaklaşık üçte birini oluşturması nedeniyle, bırakın öngörüde bulunmanın zorluğunu, birebir terazide tartılması imkânsız, hatta saçma olan bir dizi başarılı sinema var.
AYNI KEFEDE OLMAZ
Örneğin, Ken Loach ustanın bugün izleyeceğimiz “Yaşlı Çınar”ı (Old Oak) ile jenerasyonlar yelpazesinin başka ucunda yer alan, Fransız ekolünde yetişmiş Senegalli genç bayan direktör Ramata-Toulaye Sy’nin, şiirsel lisanı ve yalın estetiğiyle ilgi gören hassas sineması “Banel&Adama”, tıpkı kefede nasıl kıymetlendirilebilir ki?
Bu durumda, Screen mecmuasının fiyatsız dağıtılan günlük şenlik sayılarında, Altın Palmiye adayı sinemaları pahalandıran ve Anglosakson eleştirmenlerin çoğunlukta olduğu 12 kişilik memleketler arası özel basın heyetinin verdiği not ortalamalarına bakmak, bu hususta alınacak en gerçekçi, en objektif hal olacaktır.
İŞTE EN TEZLİ FİLMLER
Üst hududu 4 olan notlarda, Ken Loach ile Alice Rohrwacher’in son gün yarışan sinemaları dışındaki adayların aldıkları ortalamalar şöyle sıralanmakta:
1) Aki Kaurismaki “Fallen Leaves”: 3.2
2) Win Wenders “Perfect Days”: 3
3) Todd Haynes “May December”: 3
4) Justine Triet “Anatomy of a Fall”: 3
5) Nuri Bilge Ceylan “Kuru Otlar Üstüne”: 2.8
6) Jonathan Glazer “The Zone of Interest”: 2.8
7) Tran Anh Hung “The Pot Au Feu”: 2.8
8) Marco Bellocchio “Kidnappé”: 2.5
Not: Puanı 2.5’tan düşük sinemalar sıralamaya alınmadı.
