Depremin üzerinden 4 ay 10 gün geçti. Bir müzikte geçen “Bu sokağın penceresi yok, tenceresi boş… O denli çatık kalmış kaşım / Hiçbir şeyim yok, hiçbir yerim yok” kelamları büyük oranda Hatay’ı anlatıyor. Zira Hatay insanı her şeye rağmen insan kalmaya, yapan olmaya ve gülümsemeye çalışıyor.
Kentte ağır hasarlı binaların yıkımı ağır ilerliyor. Sıcak havayla birlikte, rüzgârı engelleyecek bina kalmadığı için her yıkım süreci, birebir vakitte bir kum fırtınası demek. İnsanların muhtaçlıkları sürerken devlet tertibi genel olarak zayıf. Bölge beşerinin nefes almasını sağlayan, istekli olarak ortamda bulunan şahısların eforları, dayanakları. Lakin bu “şapkadan tavşan çıkarma işi” sürdürebilir değil. Her yaştan insan iş istiyor, hayata tutunabilmek için. Ekonomik döngünün başlaması koşul.
İleride daha kapsamlı bahsedeceğimiz Aşhane ismindeki tertip, Odabaşı Parkı’nda yurttaşların temel muhtaçlıklarını karşılamaya çalışırken sosyo-psikolojik dayanak verip tıpkı vakitte da istihdam sağlamaya çalışıyor. Diklice Mahallesi üzere tarım topraklarını kamulaştırılan mahalleli karardan dönülmesi için direniyor.
‘YILAN VE FARE VAR’
Sinekler bölgede değerli bir sorun. Bir aileyle karşılaşıyorum Odabaşı Mahallesi’nde. “Depremden mi korkalım, haşereden mi, yılandan mı?” diyen ailenin annesi G.U., orta hasarlı konutlarına neden girdiklerini şu sözlerle açıklıyor: “Yılan ve fare o kadar rahatsız ediyor ki binaya girmek bile daha cazip. Öleceksek de o denli ölelim.”
Başka bir çadıra gidiyorum. Çadırda kalanlardan S.K. ile konuşurken yanımdan pek irice bir şey geçiyor. Neydi o diyorum, “Maus” diyor. Muhtemelen İngilizce fareden türetilen söz büyük fare için kullanılıyor. İrkilen anneyi kızı yatıştırmaya çalışıyor: “Korkma anne, biz burada yokuz diye var, biz burada yaşayınca o gelmez.”
İzlenim serimize bölgenin isimli-isimsiz kahramanlarını anlatarak devam edeceğiz.
YIKILMIŞ KENTİN ZEKİ ÇOCUKLARI
Bölgenin çocuklarıyla ilgili dikkat alımlı detay, çabucak hemen hepsinin çok zeki olmaları. O çocuklardan bir tanesi de Hasan. Hasan 16 yaşında. Küçüklükten beri elektroniğe yatkın. Zelzele sonrası piller ve kablolardan güç kaynağı yapmış. Artık de kendisine harçlık çıkarmak için sokaklarda kablo toplayıp içerisindeki bakırları ayrıştırıyor.
