Erol Evgin, konserini “Söyle Canım” müziğiyle açtı. “Bu ülkenin aydınlığı kadınlardır” kelamlarıyla büyük alkış alan sanatçı, “Ülkemize sahip çıkalım gidecek öbür yerimiz yok. Ötekileştirme, kutuplaştırma yapmayalım” dedi.
‘YAŞAYAN EFSANE’
Sanatçı “Rüya” isimli müziğinin akabinde izleyenlere; “Çok hoş görünüyorsunuz. Bu akşam hayal üzere bir gece yaşayacağız, güzel geldiniz” dedikten sonra gözyaşlarını tutamadı. Evgin’in kelamları üzerine seyirciler, sanatçıyı “Yaşayan Efsane” sloganıyla dakikalarca ayakta alkışladılar.
‘SEVDİKLERİM’…
Pandemi periyodunda bir akustik albüm yapan Evgin, albümü, uzun yıllardır birlikte çalıştığı müzisyenler ve arkadaşlarıyla yaptı. Düzenlemesi ise orkestra şefi Firuz İsmailov’a ilişkin, “Sevdiklerim 1-2” isimli ülbümü, sanatkarın sevdiği fakat söylemediği, kendi tarifiyle; “ben de keşke bu şarkıyı söyleseydim” dediği müziklerden oluşuyor.
NÂZIM HİKMET!
Sahneye beyaz gömlek, beyaz pantolon ve kırmızı ceketle çıkan Erol Evgin’in, bayrağımızın renginde giyinmesinin altında bir sürpriz var diye düşünürken konserin sonunda; bestesi Evgin’e, kelamları Dr. Selma Çuhacı’ya, düzenlemesi Firuz İsmailov’a ilişkin olan “100 Yılda Yüz Akıyla” isimli marşı söyledi. Sonra İzmir Marşı… Konserler, müzikler ve sanatkarlar yasaklanmasın diyen sanatkarın Kuvayı Milliye’den bahsetmesi ve Nâzım Hikmet’in dizelerini okuması ise büyük bir coşku yarattı.
“Ateşler yanıyordu.
Ve yıldızlar o denli ışıltılı, o denli ferahtılar ki.
Şayak kalpaklı adam
nasıl ve ne vakit geleceğini bilmeden,
güzel, rahat günlere inanıyordu.
…Ve gülen bıyıklarıyla duruyordu.
Ki mavzerinin yanında..
Paşalar onun gerisindeydiler.
O, saati sordu.
Paşalar, “Üç” dediler.
Sarışın bir kurda benziyordu.
Ve mavi gözleri çakmak çakmaktı.
Yürüdü uçurumun başına kadar.
Eğildi, durdu. Bıraksalar..
İnce, uzun bacakları üstünde yaylanarak,
ve karanlıkta akan bir yıldız üzere kayarak,
Kocatepe’den Afyon Ovası’na atlayacaktı.”
BEDİA MUVAHHİT VE VASFİ İSTEK ZOBU!
Usta sanatkarın müzik ortalarında anlattığı Temel fıkraları ve anılarıyla güldük. Bu anılardan birini Erol Evgin’in kelamlarıyla paylaşmak isterim.
Evgin, “Bedia Muvahhit, ‘Sen benim ahir vakit aşkımsın’ diye takılırdı bana, ‘Hep bu türlü kal, müziğini benim gözlerimin içine bakarak söyleyeceksin’ kederi. Biz de her seferinde ona özel bir koltuk koyardık öne ve ben de bu şarkıyı ona söylerdim. Çok dayanılmaz bir hanımefendiydi! Işıklar içinde yatsın. Marmaris Festivali’ne gittik, turne olarak gidiyoruz, onur konukları Bedia Muvahhit ve Vasfi İstek Zobu! Bir öğlen yemeği yiyoruz, Hollandalı Ahmet’in koyunda… Bedia Hanım benden ‘Hep Bu türlü Kal’ müziğini istedi, ben de büyük bir zevkle söyledim. Emel Sayın’da vardı ortamızda, Emel Sayın’da Vasfi İstek Beyefendi için ‘Bir gece apansızın gelebilirim’ müziğini, Vasfi Bey’in elini tutarak söyledi, Vasfi Beyefendi eridi, eridi. Müzik bitince ‘Hanımefendi buyurun başım üstüne yalnız unutmayınız ki konuk umduğunu değil, bulduğunu yer’ dedi. Enteresan bir ikiliydiler. Gençliklerinde nişanlanmışlar da sonra olmamış, arkadaş olarak sürdürmüşler. Bir turne yapıyorlar ileri yaşlarında… Bir yerden bir yere giderken Vasfi Bey’in tuvalet gereksinimi olmuş. Sürücüye demiş ki ‘Evladım şurada bir yerde dur’ inmiş araçtan, birkaç dakika sonra ‘Hay Allah! Bir zıt rüzgâr esti üstüm başım ıslandı’ deyince Bedia Hanım ‘Vasficiğim sen bunu çıkarıncaya kadar meteoroloji değişti’ demiş. Müthiştiler.”
HARABEYE BİR KALA!
Harbiye Açıkhava Sahnesi, Muhsin Ertuğrul Sahnesi, Lütfi Kırdar Kongre Merkezi, Cemal Reşit Rey… İstanbul’un etkinliklerde kalbinin attığı bir yerden bahsediyorum. İBB Kent Tiyatroları’ndan, milletlerarası konserlere, operadan baleye birçok sanat faliyetleri seyrettiğimiz alanda yerler çöp içinde, taşlar kalkmış, otoparkta sular akıyor, asansör çalışmıyor ve otoparka ulaşmak için yedi kat aşağıya iniyorsunuz bunun bir de çıkması var. Otopark çıkışında çöp konteynerlerindeki çöpler dışarı taşmış. Umarım yeni dönemde tüm bu aksilikler son bulur.