Kendisinin İstanbul’da eşi Rennan Hanım’la ortak olduğu bir reklam şirketi var. Fazilet Beyefendi sarsıntının büyüklüğünü fark edince bölgeye gelmek istemiş. O sırada tabip bir arkadaşının bölgeye gideceğini öğrenince, tedavi ve defin süreçleri için gerekli olan gereçleri yüklenip yola çıkmışlar. Hekim arkadaşı iki gün sonra dönüyor fakat onun için rahat etmiyor.
‘ÜÇ AYDA 200 BİN ÖĞÜN’
Sonrasını şöyle anlatıyor Tavukçuoğlu: “Bir mühlet Elbistan tarafına da gittim lakin aklım daima Hatay’daydı. Döndüm ve daha kalıcı bir tahlil için aşevi kurmaya karar verdim. Aşhane projesi bu türlü başladı. Antakya Belediyesi’nden en çok yıkıma uğrayan mahallelerden olan Odabaşı Mahallesi’ndeki parkın yanını istedim. Bölgeden bir aşçı buldum ve dedim ki ‘Bölge insanı olağanda ne yiyorsa o yemekleri yap’. Üç ayda 200 bin öğün fiyatsız yemek dağıttık. Gündüzleri çorba, akşamları akşam yemeği verdik. Sonrasında daha toplumsal ve kooperatif tipi bir yapıya evrilmek istedik. İstanbul’dan kahve getirip ön tarafı kahveci yaptık. Örneğin bölge bayanlarına sırayla materyal verdik, o da tatlısını yaptı, kahve yanında onu sabit fiyatla sattırıp o günün gelirini büsbütün ona kalacak biçimde bir döngü yarattık..”
Bölgeye dönmek isteyen Odabaşı Mahallesi sakinleri için Aşhane projesi tam manasıyla “yaşam alanı” olmuş.
En az iki yıl burada kalmayı hedeflediklerini belirten Tavukçuoğlu davette bulunuyor: “Devlet bu modeli alıp da zelzele bölgesine yayarsa birçok sorunun tahlili sağlanır.”
