Cumhuriyet tarihinin en ağır felaketinin üzerinden 4 ay 11 gün geçti. Geçen uzun mühlete karşın birçok sorun tahlil bekliyor. Bu sıkıntıların başında gelen eğitimin durması nedeniyle Hatay’daki aileler ve öğrenciler kaygılı.
Cumhuriyet’e konuşan ve zelzelede kırtasiyesinin bulunduğu bina ağır hasar alan Güneş Utkan (32), “Ortaokul mezunuyum, bu yüzden çocuklarımı okutmak istiyorum, kırtasiye açmamın en büyük nedeni bile bu” dedi. Eşinin de mobilya mağazasının yıkıldığını ve oradan kurtardıkları eşyalarla yeni bir yer inşa etmeye çalıştıklarını belirten Utkan, “Çocuklarım da babalarına yardım ediyor zira şu an eğitim olmadığı için yapacakları bir şey yok” tabirlerini kullandı. Birçok sıkıntıyla başa çıkmaya çalıştıklarını lakin en çok eğitim probleminden etkilendiklerini belirten Utkan, “Çünkü çocuklarımızın geleceği her şeyden daha kıymetli. Bir an evvel telafi periyodunun başlamasını istiyoruz. Kaygılı ve ağlamaklıyız” dedi.
“PSİKOLOJİLERİ YETERLİ DEĞİL”
Üç çocuk annesi Pelin Demirkol (37) da maddi nedenlerden dolayı kendisi okuyamadığı için hayattaki en büyük isteğinin çocuklarının okuması olduğuna dikkat çekti. Ağır hasarlı konutlarının ikinci zelzelede yıkıldığını belirten Demirkol, şunları söyledi:
“15 yaşındaki büyük oğlunu Tekirdağ’a dayısının yanına yolladım. Zira burada yapacağı bir şey yok. 7 yaşındaki küçük oğlum ise çadırdan bile çıkmıyor. Kimseyle konuşmuyor. Psikolojileri hiç yeterli değil. Etraf köylerde birtakım okulların açık olduğunu duyuyoruz. Çocuklarımın okulunun sırf çatısı hasarlıydı. ‘Çatıyı onarınca okulu açacağız’ dediler, sonrasında hiçbir gelişme yaşanmadı.”
“ÖNCEDEN HAYALLERİM VARDI”
Depremde ağır hasar alan konutundan duvarın patlaması ile kurtulan lise öğrencisi Ceylan K. (16) ise zelzeleden beri kitap açamadıklarını ve yazın açılacak telafi periyodu ile eksiklerini gidermek istediklerini söyledi. Olağanda sayısal kısmını tercih etmek istediğini belirten Ceylan, “Ancak lisan kısmını seçeceğim. Zira sayısal ile ilgili açığımı kapatabileceğimi düşünmüyorum” sözlerini kullandı. Yaşanan sürecin kendilerini her manada etkilediğinin altını çizen Ceylan kelamlarını “Önceden hayallerim vardı, artık sadece bir okulu kazanıp gitmek istiyorum. Arkadaşlarım ya öldüler ya da diğer kentlere gittiler. Yapacak hiçbir şeyimiz yok şu an” diyerek tamamladı.
