Fatih Akın, 2015’te yayımlanan çok satışlı biyografi kitabı Alles oder Nix’ten (Ya Daima Ya Hiç) senaryosunu yazdığı Ren Altını sinemasında Kürt kökenli Alman rap yıldızı Giwar Hajabi’nin (Xatar) kaotik, şaşırtan, inanılmaz hikayesini anlatıyor.
Sosyo politik dram, güldürü, tansiyon, hata çeşitlerini harmanlayan, 1970’lerin B serisi ile dövüş sanatları sinemalarından yararlanan Akın, mahpusta büyüyen Giwar’ın Suriye, Fransa, Almanya, Hollanda’da yaşadığı ayrıksı hayatını his sömürüsü yapmadan direkt, gerçekçi, belgesele yakın bir anlatımla muvaffakiyetle irdeliyor.
İranlı ünlü bestekar babası Eghbal, müzisyen annesi Rasal, Giwar’ın piyanist olması için çok çabalarlar. Humeyni Kürtlere karşı fetva çıkarınca maestronun besteleri İran’da yasaklanır, aile kaçarken tutuklanır, Eghbal’a azap edilir. 1990’da Bonn’a kaçmayı başaran Hajabi’ler küçük işler yaparak Giwar’a klasik piyano dersleri aldırır.
Ergenliğinden itibaren torbacılık yapan, uyuşturucu ve porno sinema satan, dayak yememek için dövüş tekniğini öğrenen Giwar’ın başına gelmedik kalmaz. Martin Scorsese’nin anti kahramanları üzere Giwar’da şiddet sarmalının içine düşer. Rapçi Kanakonda’nın büyük hayranı olan Giwar onun imalcisi olur. Çocukluk aşkı Şirin’i hiç unutmaz.
WAGNER’İN RHEİNGOLD OPERASI
Filmine Rheingold ismini verip ironi de yapar Akın. Irkçı ve Yahudi düşmanı olan Richard Wagner’in ünlü operası Rheingold’u Hitler çok severdi. Ortadoğu’nun etnik halkları Araplar, Kürtler, İranlılar, Museviler, Alman kültürünün dışladığı tüm bu kümeler sinemada Ren altınını çalarlar, bu eleştirel gönderme dikkat caziptir.
Sıvı kokain, 250 kiloluk altın soygunu, Uğur Yücel’in yorumladığı Yero amcanın meskeni, üç bakire deniz kızının koruduğu ölümsüzlüğün simgesi som altın kayası sahneleri unutulmaz sekanslardır. Giwar’ın çocuk, ergen, yetişkin periyotlarını canlandıran oyuncuların hepsi başarılıdır. Emilio Sarkaya, Ilyes Moutaoukkil, Arman Kashani, Mona Pirzad, Sogol Faghani, Uğur Yücel, Denis Moschitto’nun oynadığı Ren Altını “İnsan kendi hayatını kendi yazar” diyor.
BİLİNÇALTININ DERİNLİKLERİNDE
Ruhlar Bölgesi efsanesinin (2010-2023) beşinci kısmı Kırmızı Kapı ikinci kısmın devamı niteliğinde. İkinci kısmın sonunda Dalton ve babası Josh astral seyahate çıkarak ölülerle bağlantı kurulan fantastik boyutun kapısı Öte’yi kapatmışlardır. Şeytan ve kötülük kovucu Elise Rainier Dalton’la Josh’un tüm anılarını silmiştir. Kırmızı Kapı’da tüm bu olaylardan on yıl sonrasına gideriz. Büyükanne vefat etmiştir, tüm aile parçalanmıştır. Josh ve Renai boşanmıştır. Dalton sanat okumak için üniversiteye masraf. Baba ile oğul yıllar evvelki hipnoz seansında yaşadıkları paranormal olayları hatırlamazlar.
Şok edici bir olayı unutmak mı yoksa olayla yüzleşmek mi daha yeterlidir? Fotoğraf derslerini terapi üzere yaşayan Dalton’ın aydınlık-karanlık, gölge ve ışık ortasındaki istikrar düzeneği sinemanın renk seçimlerine, yer dizaynlarına, kostümlerine de yansır. Öte’nin mavimtırak kırmızı renkleri, astral seyahatteki gaz lambası yeniden vardır. Endişeden çok ruhsal dram diyebileceğimiz Kırmızı Kapı’da ritim daha ağırdır, duygusal bir anlatım vardır.
Bu baba-oğul hikayesinde ebeveyn olmak, ailenin zımnî sırrı, travmatizm temaları işlenir. Yalıtılmış büyük konutun yerini öğrencilerle dolu üniversite yerleşkesi alır. Ne kadar Öte’ye giderseniz seyahat o kadar tehlikeli olur. Ruhlar Bölgesi’nin baş aktörü Patrick Wilson hem Josh’u oynar hem de sinemanın direktörüdür. Ty Simpkins, Rosie Byrne, Hiam Abbas, Sinclair Daniel, Lin Shaye’in oynadığı Ruhlar Bölgesi: Kırmızı Kapı dün gösterime girdi.
