Yaşar Üniversitesi Sanat ve Tasarım Fakültesi Müzik Kısmı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Paolo Susanni’ye (59) geçtiğimiz sene zatürre şikayetiyle gittiği hastanede akciğer kanseri teşhisi konuldu. Kanserin sol akciğerinden tüm lenf sistemine yayıldığı ve beyninde ise 5 tümör olduğu fark edilen İtalyan asıllı akademisyene 6 hafta ile 2 ay ortasında vakti kaldığı söylendi. Eşi Dr. Öğretim Üyesi Payam Susanni’nin radyoloji onkoloğu olan kuzeninin teklifiyle kemoterapiye başlayan Susanni, 6 doz aldıktan sonra immünoterapi ile tedaviye devam etti. Sonucunda yalnızca sol akciğerindeki yepyeni tümörün kaldığı ve bedenindeki öteki kanser hücrelerinin yok olduğu tespit edilen Doç. Dr. Susanni’nin radyoterapi ile sonuçlanan tedavi sürecinin sonunda 6 ay içinde kanser bedeninden temizlendi. Susanni, kanseri yenmesinin akabinde a Yaşar Üniversitesi Ana Konferans Salonu’nda Şükran Konseri düzenledi. Yaşar Üniversitesi akademisyenleri, öğrenciler ve Susanni’nin yakınları katıldığı konserde seyirciler gözyaşlarını tutamadı. Doç. Dr. Susanni, hayatının fevkalâde olduğunu ve daha evvel uzun müddet isteyip de yapamadığı her şeyi yaptığını belirtti.
“KANSER BANA 6 AYDA 58 YILDAN DAHA ÇOK ŞEY ÖĞRETTİ”
Yaşadığı süreci anlatan Susanni, “2021’in sonunda, kendime bir motosiklet almıştım. Çok uzun vakittir motosiklete binmiyordum. Korunaklı giyiniyordum ancak belirli ki bunlar beni soğuğa karşı korumadı ve zatürre oldum. O vakitler bilmiyordum lakin bir mühlet çok fazla öksürmeye başladım, daha da berbata gitti. 2022’nin Şubat ayına kadar hiçbir şey yapmadım ve bir sabah uyandığımda nefes alamayacak hale geldim. Hastaneye gittiğimde sol ciğerimde enfeksiyon olduğu ortaya çıktı ve daha sonra akciğer kanseri teşhisi konuldu. 35 yıldır sigara içiyordum. Hastalık ve tedavi toplamda 6 ayımı aldı. Benim hakkımda bir rapor yazdılar zira bu nadiren gerçekleşen bir durummuş. En çok acı çektiğim periyot akciğerimdeki tümörlerin alınması operasyonuydu. Çok büyük bir rahatsızlık vardı. Kemoterapi hem güzel hem berbat olan her şeyi öldürüyor. 25 kilo ve tüm gücümü kaybettim. Kanser seni hiçbir şey yapamayacak hale getirene kadar en tabana çekiyor. Gururunu, prestijini, hayatta kıymetli olduğunu düşündüğün her şeyi elinden alıyor. Ve kanser sürecinden geçerken, bu şeylerin aslında o kadar değerli olmadığını düşünüyorsun. Bu hastalık bana 6 ayda evvelki hayatımda öğrendiğimden daha çok şey öğretti. Hayatımdan daha evvel çok kıymetli olduğum birçok şeyi çıkardım, bir vakit ve efor kaybı olduklarını anladım. Kanser bana bunu öğretti” dedi.
“HİÇ TANIMADIĞIM İNSANLARDAN DAYANAK GÖRDÜM”
Düzenlediği Şükran Konseri’ni anlatan Susanni, “Hastalık sürecimde pek fazla piyano çalamadım. Bu yüzden arkadaşlarımla birlikte Şükran Konseri’ni düzenledim. Kemoterapide sol kolumdaki birçok damar yandı ve bu sol elimi ve piyano çalmamı etkiledi. Bu kalıcı bir şey mi olacak bilmiyorum lakin çaldığım bestelerin birçoğu sol elle çalınacak kısımlardan oluşuyor. Şu an bunları yapamıyorum. Lakin tekrar eski haline dönmese bile bunu kabul edeceğim. Bir yıl evvel tahminen bunu kabul etmezdim. Bir şeyin içinde olmaya zorlanınca, kabul etmek durumunda kalıyorsun. Konser inanılmazdı. Birinci hastaneye yattığım günden beri etrafımdaki insanların dayanakları karşısında hayret içinde kalmıştım. Hiç tanımadığım insanlardan farklı yollardan dayanak gördüm. En yakın arkadaşım Fizikî Yardım öğretmeni, bana onkoloğumun yapacağı yardımı yapamazdı ancak her vakit vaktini beni görmeye harcadı” diye konuştu.
“İÇTENLİKLE YAPMAK İSTEDİĞİNİZ BİR ŞEY VARSA YAPIN”
Bu devirde öğrendiklerinden ve gençlere tekliflerinden bahseden Susanni, şunları söyledi:
“Hayatımın büyük bir kısmını öğretmenlik yaparak geçirdim. Öğrencilerime daima nasıl daha verimli, daha çabalı, daha fazla disiplin sahibi olabileceklerini anlattım. Genç insanların vaktini boşa harcamayı sevdiğini fark ettim. Çok verimsizler, disiplindense cümbüş bulmak için her yolu deniyorlar. Ama fark ettim ki genç olmak bu türlü bir şey. Zira genç beşerler daha yaşlı insanların sahip olmadığı şeylere sahip. Muazzam derecede güçleri, hevesleri ve umutları var. Bu özellikler vakit geçtikçe ölüyor ve geri kalan hayatını, muvaffakiyetin gerçek motivasyonu olan bu hoş şeylere ne olduğunu düşünerek geçiriyorsun. Heves, umut ve çılgınlığınız yoksa özel bir şey yapamıyorsunuz. Bunlar yoksa yalnızca ahenk sağlayıp hayatınıza devam edebilirsiniz. Bu yüzden öğrencilerime daha evvel söylediğim şeyleri söylemeyi bıraktım. Zira onların genç olması gerekiyor. Şayet gençliğin hoş yanlarını tutmayı denerlerse ve dünyanın onlara söyledikleriyle kendilerini sınırlamazlarsa bu bir muvaffakiyet olur. Şayet samimiyetle yapmayı istediğiniz bir şey varsa, beklemeyin ve yapın. Şayet kalbiniz o şeyi yapmayı çok istediğini söylüyorsa, yapın. Zira hayatınızla ilgili hiçbir denetiminiz yok. Olduğunu sanıyorsunuz fakat yok.”
“GELECEĞİN VE GEÇMİŞİN TÜM KAVRAMLARINI SİLDİM, ŞU ANDA YAŞIYORUM”
Hastalığı birinci duyduğunda yaşadığı hislerden kelam eden Susanni, “Bana 6 hafta ila 2 ay ortasında vaktim kaldığı söylenmişti. Aklıma birinci gelen şey, sigara içtiğim için kızımdan özür dilemek ve finansal ayarlamalarımı yapmak oldu. Öleceğim diye korkmadım, hiç düşünmedim. Bütün odak noktam şu anda ne yaptığım oldu. O vakitten beri de bu türlü. Geleceğin ve geçmişin tüm kavramlarını sildim. Zira ikisinde de yaşayamıyorsun. Gelecek hakkında düşündüğün her şey yalnızca bir iddiadan ibaret ve bu bir vakit kaybı. Geçmişte yaşamak da berbat zira geçmiş artık yok. Gelecekle ilgili planlar yapabilirsiniz ama bütün hayatınızı bu planlara nazaran yaşamayın zira bir gün kansere yakalanırsanız ne olacak? Planların sana gülecek” biçiminde konuştu.
