Türkiye, 6 Şubat’ta 7.7 ve 7.6’lık Kahramanmaraş zelzeleleri ile sarsıldı. 11 kenti vuran zelzelede 200 binden fazla bina yerle bir oldu, 50 binden fazla kişi enkaz altında can verdi. Fakat sarsıntının üzerinden 132 gün geçmesine rağmen akıbeti belirli olmayan yüzlerce kişi var.
Hatay Antakya’da bulunan, “cennetten bir köşe” sloganıyla satılan 250 konutlu Rönesans Rezidans’ta da 53 kişi hâlâ kayıp. Bölgedeki enkazlar ise ihale metoduyla şirketlere devrediliyor. Kayıplarını arayan aileler ise duruma yansılı. Cumhuriyet süreci aileler ve hukukçularla konuştu.
‘SESİMİZİ DUYURAMIYORUZ’
Kayıp Esra İlhan’ın ablası Gizem Ohcak, “DNA sonuçlarından hâlâ bir şey çıkmadı. Uzun mühletler alabileceği söyleniyor. Hiçbir yerde yoklar. Rönesans’ın enkazının bir kere daha incelenmesini istedik lakin kimseye sesimizi duyuramadık. Yalnızca ‘bekleyin’ diyorlar, beklemekten yorulduk” diye konuştu.
‘BİZ DE ONLARLA KAYBOLDUK’
Ablası, eniştesi ve iki yeğenine ulaşamadığını belirten Pınar Doğan Kılıç, “Kardeşim Şengül (43), eşi Aydın (51) ve çocukları Demir ve Güney Sabri’den haber alamıyoruz. Sarsıntı bölgesi unutulmaya başlandı. Savcılığa da emniyete de başvurdum. Her kurum diğer yerlere yönlendiriyor” dedi. Kılıç, “Biz de onlarla birlikte kaybolduk. Enkazlarda bizim cenazelerimiz var, yakınlarımıza ulaşamazsak cenazelerimiz ihale ile satılmış olacak” tabirlerini kullandı.
‘BİLGİ VEREN YOK’
Tuğba Koşar (36) ile çocukları Mustafa Kemal (3) ile 8 aylık yaşındaki Mehmet Akif’e hala ulaşılamadı. Koşar’ın annesi Suna Öztürk, “Depremi öğrendiğimde Aksaray’daydım. 5 saat içinde Antakya’ya gittim. Yardım ise günler sonra geldi. Enkazda büyük yangın vardı ve günlerce söndürülemedi. Sürece ait bilgi veren yok” diye konuştu.
‘VAHİM SONUÇLARI OLUR’
Avukat Celal Ülgen, cenazeler çıkarılmadan ve kayıpların akıbeti belirli olmadan enkazın kaldırılması işinin ihaleler yoluyla özel şirket yahut bireylere devredilmesi sürecinin “insan hakkı ihlali” olduğuna vurgu yaptı.
(Celal Ülgen)
Ülgen şöyle konuştu:
“Söz konusu durum türel süreç olarak yanlış bir uygulamadır. Enkazlarda kayıp bireylere ilişkin giysi ve beden kalıntılarının bulunması mümkünlüğü ve bunların DNA testleriyle bulunabilir olması bireylerin başta anayasal hakları olmak üzere miras hakkını da olumsuz etkileyecektir. İhaleyi alan şirketler tarafından enkazların kayıplar tarafından inceleme yapılmaksızın, içinde barındırdıkları asbest ve DNA kalıntıları ile kaldırılması hukukî ve halk sıhhati açısından vahim sonuçlar doğuracaktır. İleride yargılamalar sırasında birçok yüklenici enkazlardaki kanıt eksiklikleri nedeniyle aklanacak ve tazmin sorumluluğundan kurtulacaktır. Her inşaat enkazının birbiriyle karıştırılmadan, ispatları toplandıktan sonra muhakkak yerlere konulması gerekmektedir.”
