1998 yılında 35 lösemili çocuğa hizmetle başlayan LÖSEV, 25’inci yılına girdi. Bu vesileyle 19 Eylül’de İş Sanat’ta özel program düzenlendi.
LÖSEV’in 25 yıllık gayretinin anlatıldığı geceye; iş, sanat, sıhhat ve basın dünyasından isimler de katıldı. Lösemiyi yenen çocukların renkli dans şovları ile başlayan gece, LÖSEV İdare Şurası Lideri Dr. Üstün Ezer’in LÖSEV’in çalışmalarına güç veren, lösemi ve çocukluk çağı kanserlerine ait toplumsal farkındalığın oluşmasına dayanak olan şahıslara ‘LÖSEV Çeyrek Asır Ödüllerini’ takdim etmesi ile devam etti.
Akabinde müzikçi Sıla, lösemiyi atlatan çocuklardan oluşan koro ile sahne aldı. Koro, hastalık müddetince fizikî ve ruhsal olarak zorluklar yaşayan çocukların hayat motivasyonlarının artması ve özgüvenlerinin tazelenmesi maksadıyla oluşturuldu.
ÖNCE KANSERİ YENDİ, SONRA OLİMPİYAT ŞAMPİYONU OLDU
Gecenin konuşmacıları ortasında 2015 yılında lösemi tanısı alan Münire Işık Güdücü de yer aldı. Güdücü, lösemi tedavisi gördüğü devirde, Türkiye’yi milletlerarası arenada temsil edecek başarılı bir sportmen olmayı hayal ettiğini ve bu hayalini LÖSEV Kurucu İdare Heyeti Lideri Dr. Üstün Ezer’le paylaştığını söyledi.
Dr. Ezer’in ise kendisini Polonya’da düzenlenen Onkoloji Olimpiyatları’nda Türkiye’yi temsil etmesi için gönderdiğini ve birincilikle ülkesine geri döndüğünü anlattı.
SILA: SÜRDÜRÜLEBİLİR OLMAYI BAŞARDIĞINIZ İÇİN SİZLERİ KUTLUYORUM
Sahnede çocuklarla yerini alan Sıla, “Böyle değerli, bu kadar manalı bir akşamda sizlerle birlikte olmak, yürüyüşünüze tanıklık ediyor olmak benim için çok bedelli. Bunun yanı sıra kıymetli olan doğal muvaffakiyet kazanmak değil, lakin sebat edebilmek. Yani yaptığınız her şeyin sürdürmelidir olması. Bunu başardığınız için de gönülden kutluyorum” dedi.
“TEDAVİ BAŞARIMIZ YÜZDE 94’LERE ULAŞTI”
Çok memnun ve heyecanlı olduklarını söz eden LÖSEV İdare Şurası Lideri Dr. Üstün Ezer, “Dolu dolu 25 yıl geçti. 200 yıllık işleri 25 yıla sığdırarak çok gayret ettik. Çok büyük muvaffakiyetler elde ettik. Bugün kurulduğumuz yılları anımsadığımız vakit 90’lı yıllarda, yüzde 10-20’lerde olan tedavi başarısı, bugün kendi hastanemiz LÖSANTE’de yüzde 94’lere ulaştı. Artık kemik iliği naklini çok rahatlıkla yapabiliyoruz ve çok başarılıyız. LÖSEV’e mahsus tedavi metotlarıyla hem ulusal hem de memleketler arası olarak çok büyük bir muvaffakiyet elde ettik” açıklamasını yaptı.
“LÖSEV KENT ÜNİVERSİTEMİZİ AÇARSAK KANSERDE ÇOK BÜYÜK ADIMLAR ATACAĞIZ”
Dr. Ezer, “Başarımızı yüzde 100 neden olmasın diye uğraşıyoruz. Şunu göstermeye çalışıyoruz ki yüzde 94’ü başaran kuruluş, yüzde 100’ü de başaracaktır. Ama hastanemize tam ruhsat ve LÖSEV Kent Üniversitemizi açma pürüzleri kaldırılırsa bütün kanserler için de büyük muştuyu vermeye hazırız. Oradaki akademik çalışmalarla çok daha süratli olacağız ve dünyadaki birçok bilim insanıyla çok yakın münasebetimiz var. Bu bahiste çalışan bilhassa bedendeki T hücreleri aktive eden bir sistemle biz hem lösemide hem de kanserde çok büyük adımlar atacağımıza inanıyoruz. Çok yakın vakitte hem çalışmalarımızla ilgili hem de ileriye bakış açımızla yani ileride neleri başaracağımızla ilgili büyük açıklama yapacağız. Bizi izlemeye devam edin. Biraz daha sabredin. Bilgiler olgunlaşınca paylaşacağız. Bugün LÖSEV çatısı altında 75 bini aşkın lösemili çocuk ve kanser hastası var. Çok büyük bir sayıdır. Alışılmış bir yandan da kanser ve lösemi çok süratli artıyor. Biz de onlara yetişmeye çalışıyoruz. Ancak olsun biz çok çalışmaya daha büyük eserler yapmaya, daha büyük hastaneler yapmaya hazırız. Kâfi ki şu pürüzler olmasın” dedi.
“LÖSEV’DEN EVVEL ASOSYAL, İÇİNE KAPANIK BİR GENÇTİM”
Kanser atlatan 21 yaşındaki Ahmet Demir, “Yaklaşık dört yıl evvel 2019 yılının yaz aylarında nazofrenes kanseri ismi altında bir hastalığa yakalandım. Ondan sonra da süratlice tetkikler yapılarak hastaneye kaldırıldım. Hastane tedavi sürecim başladı. Bu hastalıkla alakalı hiçbir bilgim yoktu. Lösemi ile alakalı, kanserle alakalı hiçbir bilgim yoktu. Yalnızca LÖSEV üzere kurumları biliyordum. Ben de internetten araştırmaya başladım. Hastaneye yattıktan sonra da hiç kimseyi görmek istemiyordum. Zira içine kapanık büsbütün asosyaldim. Yalnızca telefon, televizyon izleyen, kitap okumayan bilinçsiz bir gence dönüştüm. Bir akşamüzeri, tahminen biliyorsunuz hemşireler gidiyor. Nöbetçi hemşireler kalıyor. Hekimler yok. Hastanelerin ışıkları kısılmış.
Biraz bu türlü loş bir ortama dönüşüyor. Tam o sıralarda LÖSEV’den gelen bir toplumsal hizmetli ve bir düzgünleşmiş genç beni ziyaret etti. Sahiden beni çok etkilemişti. Zira daha evvelce bu hastalığı geçirenlere genelde şu tavsiyeleri verirler; ‘iyileşirsin, çok güçlüsün, sen yaparsın, ben sana güveniyorum.’ Ben bu kelamları hiç bu türlü beğenilen bulmam. Zira bana çok yapmacık geliyor. Düzgünleşmiş genç gelip bana buradaki süreçleri, LÖSEV’deki verdiği takviyeleri, katıldığı aktiflikleri kendi gelişimini nasıl gerçekleştirdiğini anlattıktan sonra nitekim bana memnunluk bir azim gelmişti” halinde konuştu.
“ÜNİVERSİTE OKUMAK BENİM İÇİN HAYALDİ”
Ahmet Demir kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Ondan sonraki sürecimde tedavilerime daha sıkı sarıldım. Süratlice güzelleşip LÖSEV’de çalışmalara katılayım, kendimi daha çok geliştireyim, daha çok insanı yardım eli üzere bir fikre girmiştim. Süratlice ondan sonra tedavilerime bir problemsiz bir formda atlattım. Atlattıktan sonra biraz LÖSEV ile arama uzaklık girmişti. Zira kendimi hazır hissetmiyordum. Gerek burada vereceğim dayanaktan ötürü gerek fizikî yorgunluktan ötürü. Süratlice bu süreci atlattıktan 1-2 ay sonra buradaki çalışmalara katıldım. Buraya geldiğimde ne yapacağımı sahiden hiç bilmiyordum. Düzgün cümle bile kuramıyordum aslında. Zira hiçbir maksadı olmayan, büsbütün her şeyden soyutlanmış bir genç vardı. Buraya geldikten sonra arkadaşlarla tanışarak toplumsallaşarak kendi ağlarımı geliştirdim.
İnsanlarla konuşmaya başladım. Buradaki insanları örnek almaya başladım aslında. Zira bakıyorum, güzelleşmiş bir genç, üniversite okumaya başlamış. Bu benim için hakikaten bir hayaldi. Evvelce üniversiteye gideceksin deselerdi inanmazdım. Buraya geldikten sonra ufkun gerisine bakmayı öğrendim diyebilirim. Artık de Marmara Üniversitesi’nde toplumsal bilgiler öğretmenliği 3’üncü sınıf öğrencisiyim. Gelecekte kendimi bir öğretmen olarak görüyor muyum? Kararsızım. Zira birçok kısımla da ilgileniyorum. Birkaç yerde modellik yaptım. Bu kesimde de ilerlemek istiyorum.”
“BUNUNLA DA SAVAŞIRIM DEDİM VE 2’NCİ DEFA KAZANDIM”
İki defa kansere yakalanıp ikisini de yenmeyi başaran 22 yaşındaki Ahmet Buyruk İkna ise “Kansere 20 yaşındayken yakalandım. 2 yıldan beri bu savaşı veriyorum. Birinci tarif benim BALL’idi, Yalnızca ağrılarım vardı ve o formda hastaneye gitmiştim. Kanlarıma bakıldı ve kıymetinin düşük olduğu öğrenildi. Sonra biyopsi sonucunda teşhis koyuldu. Bunu yendim. Ancak 10 ay sonra ise milyonda bir olan bir şeyle karşılaştım. Tekrardan TALL olarak bedenimde kanser hücresi bulundu. Profesörler çok şaşırdı. ‘Bu imkansız bir şey’ dediler. Ben de dedim ki ‘hiç sorun değil, bununla da savaşırım, buna tekrardan yenebileceğime inanıyorum’. Çok şükür 55 gün oldu ve ben nakil oldum, 2’nci kere kazandım” dedi.
“HASTANEYE BESLENMEM İÇİN GEREKEN HER ŞEY GÖNDERİLDİ”
Tedavi sürecinden bahseden Ahmet Buyruk İkra kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Hastaneye yatmıştım. Psikolojim çok güzel değildi o sıralarda. Arkadaşlarım bana LÖSEV’den bahsetmişti. Ben dedim ki neden olmasın? Ben müracaat yapınca 1 hafta içinde dönüş yaptılar. Düşünsenize sizi hiç tanımayan beşerler güya sizden birisiymiş üzere sizinle konuşuyorlar ve yanınıza gelmek istiyorlar. Sizi görmek, size bir yardım etmek istiyorlar. Ben de olağan ki de bu türlü bir şeyi asla geri çevirmedim.
Yanıma geldiler. Çok hoş bir süreç geçirdik. Bu süreçte bizim proteinle beslenmemiz gerekiyor. Bunlar da çok önemli manada gerçek masraflar. Lakin LÖSEV her vakit yanınızda. Hastaneye dahi koliler geldi, protein kolileri, besin kolileri, olağan yardımlar… Canım sıkılmasın diye oyun dahi getirdiler. LÖSEV yalnızca çocuklara değil bütün herkese yardım etmekte.”
