Skolyoz, doğuştan omurga gelişim kusurları nedeniyle oluşabildiği üzere süratli büyüme, genetik faktörler yahut hudut ve kas sisteminde gelişen hastalıklara bağlı olarak da ortaya çıkabiliyor. Lakin günümüzde skolyozun tipine nazaran, farklı vakitlerde, farklı metotlarla tedavisi gerçekleştirilerek yüz güldürücü sonuçlar alınabiliyor.
“DEFORMİTEYİ ARTIRIYOR”
Skolyozun arttan bakıldığında olağanda düz bir hatta yerleşmesi gereken omurganın sağa yahut sola hakikat 10 derece üzerindeki eğriliği olarak tanımlandığını anlatan Çeliktaş, “Ancak bu hastalıkta omurlar yalnızca yana hakikat yer değiştirmekle kalmıyor birebir vakitte kendi eksenleri etrafında da dönerek deformiteyi artırıyor” diyerek, ileri deformitelerde iç organların yerleşiminin de sorunlu hale geldiğini vurguladı.
“KÜÇÜK EĞRİLİKLER BULUNUR”
Kız çocuklarında daha fazla rastlanan skolyozun toplumda görülme sıklığının yüzde 1-6 düzeylerinde olduğunu söz eden Çeliktaş, “Normalde, her 10 bireyden birinde 10 derecenin altında fonksiyon yahut sıhhat sorunu oluşturmayan küçük eğrilikler bulunur. Bunlar tıbben olağan olarak kabul edilir. Fakat bu eğrilik şayet 10 derecenin üzerine çıkarsa artık skolyoz varlığından bahsedilmelidir” dedi.
“AYNA KARŞISINDA FARK EDİLEBİLİR”
Hastanın aynaya baktığında omuzlar ve bel oyuklarında farklılıkları görebileceğini belirten Çeliktaş, “Birey, ayna karşısında omuz düzeyleri ortasında eşitsizlik, bel çukurlarında asimetri, bel kemiğinde bir tarafın öne çıkıntı yapması ve sırtta bir tarafta kemik kabarıklığı görülüyorsa bunlar skolyozu akla getiren kıymetli işaretlerdir. Skolyoz, doğumsal kemik anomalilerine ve kas hastalıklarına bağlı olabileceği üzere en çok da büyüyen çocukta nedeni bilinmeyen şeklide ortaya çıkar. Yaşlılık periyodunda ise bireylerde tüm eklemlerde oluşan kireçlenmeye emsal halde omurgada meydana gelen dejenerasyonlar sonucu skolyoz gelişebilir” tabirlerini kullandı.
