Ruh Sıhhati ve Hastalıkları Bölümü’nden Doç. Dr. Taha Can Tuman, toplumsal anksiyete bozukluğu hakkında açıklamalarda bulundu.
Tuman, toplumsal anksiyete bozukluğunun kişinin küçük duruma düşeceği ya da rezil olacağı bir biçimde davranacağı gerekçesiyle, toplumsal ortamlarda diğerleri tarafından olumsuz değerlendirilmekten ağır formda dert duyma ve korkulan durumlardan kaçınma eğilimi gösteren karakterize bir hastalık olduğunu söyledi.
“SICAK BASMASI, TERLEME VE BAŞ DÖNMESİNE DİKKAT”
Sosyal anksiyete bozukluğu olan bireylerin, toplumsal bir müsabaka sırasında tipik olarak paniğe misal semptomlar yaşadığına dikkati çeken Tuman, “Bu durumlar, topluluk önünde konuşmayı, genel tuvaletleri kullanmayı, öbür beşerlerle yemek yemeyi yahut genel olarak toplumsal temasta bulunmayı içerebilir. Bu bozukluğa sahip bireyler, hareketleri nedeniyle toplumsal ve/veya performans durumlarında küçük düşürülmekten yahut utanmaktan korkar ve artan kalp suratı, terleme ve öteki otonomik uyarılma belirtileri ile ağır kaygılı hale gelebilir. Bakışları üzerinde hissettiği ve eleştirileceğini düşündüğü ortamlarda çok bir anksiyete yaşar, bir yandan da anksiyete belirtilerinin öbür beşerler tarafından fark edilmesinden ve buna bağlı olarak rezil, gülünç duruma düşmekten korkar. Titreme, terleme, kızarma, sıcak basması, baş dönmesi üzere bedensel belirtilere sık rastlanır. Bu bedensel semptomlar, ek telaşa neden olabilir ve çoklukla, toplumsal ortamlarda telaşlarını artıran şartlı bir kaygı yansısına yol açar” diye konuştu.
“GENELLİKLE ERGENLİKTE BAŞLIYOR”
Tuman, “Her 100 şahıstan 13’ünde toplumsal anksiyete bozukluğu görülmektedir. Bayanlarda biraz daha sık görülür. Ekseriyetle ergenlikte başlar. Korkulan toplumsal durumla müsabaka çabucak her vakit korkuyu doğurur. Kişi, dehşetinin çok ve anlamsız olduğunu bilir. Korkulan toplumsal durumdan kaçınma, korkulu beklentiye neden olur ve kişinin olağan günlük işlerini, mesleksel fonksiyonelliğini, toplumsal münasebetlerini bozar. Tedavide ilaç tedavisi ve psikoterapi birlikte kullanılır. Terapide öncelikle kişinin, eleştirilme, olumsuz değerlendirilme, dışlanma, aşağılanma, reddedilme üzere bilişsel seviyedeki kaygıları açığa çıkartılır. Sonraki etapta ise, dehşetlerinin temelinde yer alan bu cins olumsuz fikirlerin, hastayla birlikte ele alınarak, düzeltilmesi amaçlanır. Oluşturulan bilişsel değişiklikler, üstüne gitme üzere davranışçı uygulamalarla pekiştirilirken, fikrin yanı sıra davranış seviyesinde de değişikliğin olması sağlanır” tabirlerini kullandı.
