TEOMAN ‘BEN, ZARGANA, DEUS EX MACHİNA’ (AVRUPA MÜZİK / PROCEKTS YAPIM)
Teoman (Yusuf Atılgan’dan İsmet Özel’e) didik didik derin içsel sorgulamalar tahtında yazan bir müellife dönüştü. Tanju Okan kadar alkol kokan nefesi, kalabalığa tesadüfen karışmış yalnız adamın hışırtılı sesiyle okunmuş otobiyografik bir çalışma “ben, zargana, deus ex machina”.
Son müzik “artık âşık olamayan”da Gonca Vuslateri bir dehşet sinemasından seslense, ortada bir Nick Cave ya da Lou Reed esintileri duyuyor üzere olsanız da buradaki müzikal tercihleri çok daha minimal: bazen tek bir arpejden ya da uzatılmış bir sesten, bazen de tek bir ritimden ibaret; birer demo üzere tınlıyorlar. En müzikal şarkı “nevrozumun zindanı”.
Geçmişinden öyküler anlatıyor, Fitzgerald’dan Bob Dylan ve Jacques Brel’e referanslar veriyor. Teoman varoluşunun manasını sorguluyor, şahsi hesaplaşmalara girişiyor; yüzleşmeden fazla bir iç dökme… Monolog halinde tezahür eden bu konuşmalar “Koyu”dan daha koyu… Bir olgunluk devri albümü olarak tanım etmek kolay değil bu yedi müzikten oluşan 45 dakikalık çalışmayı. Sanatkarın açıkladığı üzere olur mu bilinmez. Tahminen ya son albüm ya yeni açılan bir sayfanın birinci satırı. Cüretin tek çeşidi yoktur, bu da bir cüret biçimi. Kim ne derse desin, müzik tarihimizde hiç kimse bu türlü bir albüm yapmadı.
BANU KANIBELLİ ‘DAĞLARCA’ (ADA MÜZİK)
Eğitiminde psikoloji ve ideoloji, aklında edebiyat, gönlünde müzik var Banu Kanıbelli’nin. Hayattayken tanıma fırsatı bulduğu (2008 yılında hayata veda eden şairimiz) Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın satırlarını bestelemesi, ne özenti ne de piyasa derdi. Yalnızca gönülden gönüle uzanan bir yol… Esasen teşvik edenlerden biri de Dağlarca. Banu’nun bu albümü 2021 yılında dijital platformlarda yayımlanmıştı. Artık de ele avuca geldi, plak olarak basıldı.
Banu evvelce de Dağlarca’dan beste yapıp albümüne almıştı. Fakat burada birinci devir yapıtlarının yanı sıra son devir çalışmalarından şiirler de var. Yapımcılığı (gitar çalan, düzenlemeleri yapan) Cansun Küçüktürk ile paylaşıyor Banu. “Havaya Çizilen Dünya”nın düzenlemesi (gitar çalan) Efe Demiral’ın. Eşlikçiler ortasında Anıl Eraslan, Şenceylik, Ethem Saran, Can Ömer Uygan üzere isimler, nefesli ve yaylılar bulunuyor. Tıp olarak illa bir şey söylemek gerekirse singer-songwriter kâfi. Banu’nun hastasına tedavi tesiri yapan sesiyle müzik söyleme konusundaki ehemmiyetinin de altını çizmeden geçmeyelim. Yaşama sevinciyle dolu, nahif ve pak hislerle dolu albümde Banu, ustanın mirasının jenerasyondan jenerasyona ulaşması için müzisyen olarak üzerine düşen vazifeyi ziyadesiyle yerine getiriyor.
